Çok Çalışmam Lazım Çoooookk

Kendini çalışırken işsiz hisseden kaç kişi vardır bilmem ama benim öyle hissettiğim kesin.Bu kaderi değiştirmekte elimde bunu da bilmekteyim.Ama seçim yapması çok zor oluyor.Şimdi önümdeki seçenekler şunlar;
1)Sağlık sektöründe kalmak için şartları zorlamak.Bunun içinde benim yapmam gerekenler var ;yazılmış olduğum sağlık işletmeciliği bölümü derslerini çalışmak ,gerekli sertifikaları toplamak ve yarılamış olduğum ingilizce kursunu devam ettirmek.
2)Özel sektörden vaz geçmem ama mesleğime dönmek istiyorum dersem de yeniden fiziğe dönüp dershane piyasasında yer edinmek adına çaba sarf etmem ve Ankaramda ki bağlantılarımı kuvvetlendirmem gerekecek(önce bağlantı kurmak gerekecek tabi:)) ki en uzak şık bu gibi gözükmekte.
3)Ne özeli ya devlet gibisi var mı diyip Kpss sınavına çalışmak da son şık olmakla birlikte beni düşündüren yanı da var.Zira yarım dönemlik sürem kalmışken hem eğitim derslerini hemde genel kültür adı altındaki tarih ,coğrafya ve vatandaşlık derslerini çalışıp yetiştirmem gerekiyor ki ;insanların bir yıl boyunca öss'ye çalışır gibi çalıştıklarını düşününce sanırım hayalperest davranıyorum diyorum:)Bir de eğer ki bu şıkkı seçersem ingilizce kursumu da devam ettirmeliyim, hastanem gönderirse sertifika programımı tamamlamalıyım.
Eee aklıma gelen soru şu; bir kaç karpuzu bir koltuğa mı sığdırmaya çalışıyorum ,yoksa gözümde büyütüp tembellik etmeyi mi seçmek istiyorum.Ben bilemedim:)Mevlam yardımlarını, dostlarım desteklerini, kendimde azimimi esirgemezsem olur herhalde:)

İsyanlardayım:)))

Off offff çok sıkılıyorum işimde.Hiçbir iş yapmadan geçiriyorum bütün günü.Önümde bilgisayar ,internet ,masamda kitaplar.Çalışma saatlerini bunlarla değerlendiriyorum.(Şu anda da çalışma saatleri içerisindeyim:))Duyar gibiyim içinizden geçenleri."Daha ne istersin allahtan. Bütün gün otur ayın sonunda da maaşını al,allah herkese versin ,buldundu bunuyorsun Deniiiiiiiiizzzzzzzz"diyorsunuz demi.

Hiçte öyle değil arkadaşlar.İnsanın işi olmayınca çok sıkıldığı bir yana ,herkesin iş yaptığı bir ortamda siz iş yapmayınca kendinize olan güveniniz bir parça sarsılıyor,öğrenme hevesiniz ,sorma hevesiniz kalmıyor.Aynı işler üzerine kaç soru sorabilirsiniz ki?Sanmayın ki sormuyorum, iş istemiyorum ama maalesef departman departman dolaşmama rağmen iş sıkıntısı çekiyorum.Görevleri elinden gidecek korkusu yaşayan departman amirleri ve departman çalışanları iş öğretmek konusunda pek isteksizler.Onlar açısından bakınca haksızda sayılmazlar bu korkuyu yaşamakta.Yönetimin de bu durumla ilgilenmemesi cabası.Bu nedenledir ki özledim öğretmenliğimi ,öğrencilerimi hatta kendi öğrenciliğimi.

İnsanın işe yaradığını hissetmesi güzel bir duyguymuş.Dershanede çalıştığım zamanlarda da çok paralar almadım ama severdim oraya gitmeyi, çalışmayı,üretmeyi.Burada da çok para almıyorum ama evet istiyorum zam hiç bir iş yapmamama rağmen:))Yüzsüz demeyin zira size de çalıştığınız yerde ihtiyaç yokmuş gibi davranılsaydı(İş var aslında.Normalde yoğunluklarından şikayet eden arkadaşlar ben ve benim gibi bulunan arkadaşlara iş vermemeye yemin etmişler gibi)sizde isterdiniz orada sizi tutacak bir neden olmasını.Sözün kısası yıpranma payı olarak istiyorum hakkımı:)))Ya iş versinler öğreneyim, öğrendikçe hedefler koyayım kendime,üreteyim ve mutluluğu bunda bulayım işimde yada istiyoruuuuuummmmm daha fazla parayı:))))Kimsenin hakkı yok bana böyle hissettirmeye:P

Zaman

Yeni yıl hep bir başlangıçtır ve umut doludur yada eskidendi bu söylediklerim yada insanın insana söylediği yalandı hep, biz çocuktuk inandık, büyüdük yalan olduğunu mu anladık bilmem.

Yeni bir yıla gireli yedi gün oldu ama korkumdan tv açamaz oldum.İlk gün yedi üniversite öğrencisinin ihmaller dizisi sonucunda öldüğünü öğrendik.Yapılan açıklamalar,görüntüler,reyting uğruna izletilenler...Bu yetmezmiş gibi bir de savaş haberleri var.Ölen siviller ki ;bunların yarısı çocuk.İhmaller ,iftiralar ,acımasızlıklar,insanlığından utandıran eylemler,olaylar...2009'a dair güzel haber duyanınız var mı yada umut besleyeniniz?Her sene bir öncekini aratır oldu.

Zamanın acıları dindireceği söylenir hep ama dursun istiyorum zaman.Acıya acı ekler ,umut vermek yerine alır oldu...